Το Triumph Street Scrambler ανήκουν στην ίδια οικογένεια με τη βασική έκδοση, Triumph Street Twin και την café racer Triumph Street Cup. To Street Scrambler όπως μαρτυρά και το όνομά του έχει πιο off road χαρακτηριστικά από τα οποία ξεχωρίζει η φανταστική ψηλά τοποθετημένη εξάτμιση.
Πάνω από δέκα χρόνια μετά, τα παγωμένα χέρια μου πυροδοτούν τις αναμνήσεις μου. Αυτή τη στιγμή οδηγώ το καινούργιο Triumph Street Scrambler σε ένα φαρδύ, καλοστρωμένο δρόμο στη νότια Ισπανία. Τα μουδιασμένα μου δάχτυλα σφίγγουν το φαρδύ, μονοκόμματο τιμόνι, το βλέμμα μου πέφτει στο μοναχικό ταχύμετρο και το καλοσχεδιασμένο ρεζερβουάρ καθώς το γουργούρισμα του δικύλινδρου κινητήρα από την ψηλά τοποθετημένη εξάτμιση χάνεται στον ψυχρό, πρωινό αέρα.
Και το μυαλό μου τρέχει πίσω… στον Ιανουάριο του 2006, όταν πήρα το πρώτο Triumph Scrambler από το εργοστάσιο του Hinckley και προσπάθησα απελπισμένα (και όχι πολύ επιτυχημένα) να φανταστώ ότι είμαι στην ηλιόλουστη Καλιφόρνια και ότι οδηγούσα ένα desert sled βασισμένο στo Bonneville κάπου μέσα στη δεκαετία του ’60. Βέβαια, ήμουν στα αγγλικά Midlands στην καρδιά του χειμώνα.
Πολλά έχουν αλλάξει από τότε, και μαζί και η φήμη του Scrambler. Το πρώτο μοντέλο αρχικά είχε μικρό αντίκτυπο, πουλώντας κάπου 1000 κομμάτια το χρόνο αν και σχεδιαστικά μοιάζει με το θρυλικό “desert-sled” του παλιού εργοστασίου της Triumph στο Meriden (η Triumph πρώτη εμπνεύστηκε αυτή τη φράση πριν από τη Ducati) όπως το TR6 και το T120TT – γρήγορα, γδυμένα δικύλινδρα 650άρια που ήταν κάποιες από τις ταχύτερες και πιο coolάτες μοτοσικλέτες στην Δυτική Ακτή της Αμερικής το ’50 και το ’60.
Όμως, παρά το γεγονός ότι το Triumph Scrambler δεν αναβαθμίστηκε και πολύ, πέρα από την τοποθέτηση ψεκασμού, σταδιακά κέρδισε δημοφιλία μέχρι που έγινε cult-classic. Καθώς περνούσαν τα χρόνια το image του τονώθηκε από μια χαλαρή συσχέτιση με celebrities από τον Steve McQueen μέχρι τον David Beckham, πρωταγωνίστησε σε ταινίες, π.χ. στον Doctor Who και ενέπνευσε πολλά custom specials.
Το καινούργιο Triumph Street Scrambler
Και τώρα το αερόψυκτο Triumph Scrambler αντικαταστάθηκε από το Triumph Street Scrambler, που έχει παρόμοιο look –και αίσθηση σε εκείνο τον κρύο, ευθύ δρόμο- το οποίο κρύβει το γεγονός ότι είναι μια εντελώς διαφορετική μοτοσικλέτα.
Όπως συνιστά το πλήρες όνομά του, το Triumph Street Scrambler βασίζεται στο Triumph Street Twin, το 900 κυβικών entry-level roadster με την οποία η Triumph ξεκίνησε μια νέα οικογένεια μοτοσικλετών, τη νέα γενιά Bonneville, με υγρόψυκτο πλέον κινητήρα.
Κινητήρας
Οι ομοιότητες με το Street Twin είναι πολύ περισσότερες από όσες μας αφήνει να καταλάβουμε η διαφορετική εμφάνιση. Μοιράζονται τον ίδιο δικύλινδρο, 8βάλβιδο με έναν επικεφαλής εκκεντροφόρο κινητήρα, με μόνη διαφορά την ψηλά τοποθετημένη εξάτμιση και την αντίστοιχη ρύθμιση στον ψεκασμό. Δεν υπάρχει διαφορά στην μέγιστη απόδοση του “high-torque” κινητήρα, αν και η δυνατή ροπή των 80Nm φτάνει στο μέγιστο βαθμό απόδοσης ακόμη νωρίτερα, στις 2.850rpm! Κατά σύμπτωση η μέγιστη ισχύς των 54hp του Triumph Street Scrambler είναι ίδια με αυτή του πρώτου αερόψυκτου Scrambler των 865cc, αν και αποδίδεται νωρίτερα στις 5.900rpm.
Πλαίσιο-περιφερειακά
To Triumph Street Scrambler χρησιμοποιεί ουσιαστικά το ίδιο σωληνωτό πλαίσιο όπως και το Street Twin αλλά το πλαίσιο και τα περιφερειακά έχουν κάποιες διαφορές. Ο εμπρός ακτινωτός τροχός είναι 19in αντί για 18in, ενώ οι αναρτήσεις της Kayaba είναι μακρύτερες και στα δύο άκρα.
Το μη ρυθμιζόμενο πιρούνι με τις γκέτες (φούσκες) στα καλάμια και τα δύο αμορτισέρ με ρύθμιση προφόρτισης ελατηρίου, διατηρούν τις ίδιες διαδρομές των 120mm αλλά επειδή είναι μακρύτερες, αλλάζουν τη γεωμετρία της μοτοσικλέτας (από γωνία κάστερ 25,1 μοίρες και ίχνος 102,4mm του Twin στις 25,6 μοίρες και τα 109mm).
Όπως είδαμε σε όλα τα νέα Bonneville της Triumph, έτσι και στο Triumph Street Scrambler με τον υγρόψυκτο κινητήρα, το επίπεδο του φινιρίσματος και της ποιότητας κατασκευής είναι πολύ υψηλό.
Ο κινητήρας είναι πιο κόμπακτ και με πιο καθαρές γραμμές, η ψηλά τοποθετημένη εξάτμιση έχει πιο αποτελεσματικό προφυλακτήρα θερμότητας. Στις ωραίες λεπτομέρειες περιλαμβάνονται τα οδοντωτά μαρσπιέ, οι αλουμινένιοι φανοστάτες, και τα λαστιχένια προστατευτικά του ρεζερβουάρ..
Τα χρώματα στα οποία διατίθεται η μοτοσικλέτα είναι το μαύρο, το ματ πράσινο και το κόκκινο/ασημί, τα δύο τελευταία με έξτρα κόστος Η σέλα έχει φινίρισμα σε στυλ Alcantara και ο τμήμα που αντιστοιχεί στον συνεπιβάτη ξεκουμπώνει και αντικαθίσταται από σχάρα αποσκευών που συμπεριλαμβάνεται στην τιμή: χρήσιμη, αλλά σε υποχρεώνει να ταξιδεύεις μόνος σου.
Η σέλα αποπνέει ποιότητα. Το σχαράκι που βλέπετε έχει πάρει η θέση του κουμπωτού τμήματος της σέλας που αντιστοιχεί στον συνεπιβάτη.
Triumph Street Scrambler – οn board
Παρά το ότι το Triumph Street Scrambler δείχνει ψηλό, η σέλα είναι σχετικά χαμηλά στα 792mm, πράγμα που βοηθά στο να είναι η μοτοσικλέτα εύκολη στις μανούβρες, παρά το ότι το βάρος της στα 213kg είναι κατά 15kg υψηλότερο από του Street Twin.
Όπως το Street Twin και το Street Cup έτσι και το Triumph Street Scrambler είναι μια φιλική μοτοσικλέτα που θέλει να προσεγγίσει μια μεγάλη ποικιλία αναβατών, όπως οι νέοι και σχετικά άπειροι. (Μπορεί όπως και αυτά να περιοριστεί στους 47hp με κιτ για δίπλωμα Α2).
Ο κινητήρας έχει πάντως χαρακτήρα. Ο 270 μοιρών στρόφαλος δουλεύει με έναν απολαυστικό ρυθμό και η shotgun εξάτμιση ανακοινώνει κάθε άνοιγμα του γκαζιού με ένα πλούσιο ήχο.
Οι επιδόσεις του ήταν αρκετά καλές, όπως διαπίστωσα με το που άφησα τον ελαφρύ συμπλέκτη και ξεκίνησα από το ξενοδοχείο της παρουσίασης στη Σεβίλλη.
Αμέσως οι καλοί τρόποι του Triumph Street Scrambler και ο φιλικός του χαρακτήρας μου έκαναν θετική εντύπωση. Η απόκριση στο γκάζι είναι άμεση και ομαλή, το 5τάχυτο κιβώτιο είναι μαλακό στις αλλαγές και η μοτοσικλέτα τραβούσε αβίαστα από τις χαμηλές στροφές, αν και δεν υπάρχει στροφόμετρο όπως στο Street Cup. Την καλή εντύπωση συμπλήρωσαν οι φαρδιοί και χρήσιμοι καθρέφτες, όταν βγήκαμε στον κεντρικό δρόμο της Σεβίλλης. Το μόνο που θα μπορούσα να προσάψω στο Triumph Street Scrambler είναι ότι δεν έχει προστασία από τον αέρα, αλλά αυτό ισχύει για κάθε μοτοσικλέτα χωρίς φέρινγκ.
Μισή ώρα αργότερα, ακόμη πηγαίναμε προς τα δυτικά και έπιασα τον εαυτό μου να εύχεται ο off road εξοπλισμός να είχε και χούφτες κι όχι μόνο την πλαστική ποδιά κάτω από τον κινητήρα.
Η μοτοσικλέτα δεν προβληματίστηκε από τις συνθήκες, παραμένοντας σταθερή στις ευθείες και στις ανοιχτές και γρήγορες στροφές, ταξιδεύοντας ομαλά με 125km/h στο ταχύμετρο, ενώ κατά καιρούς έφτανα και τα 150km/h, όχι μακριά από την τελική του ταχύτητα. Όταν βγήκαμε από τον κεντρικό δρόμο, το μεγάλο εύρος ροπής του κινητήρα σήμαινε ότι διέσχιζε ευχάριστα τα χωριά, διατηρώντας την αίσθηση ότι είναι ξεκούραστο και ελεγχόμενο.
Στις στροφές
Το στήσιμο συμβάλλει σημαντικό σ’ αυτό με την υψηλή αλλά σχετικά χαμηλών διαδρομών ανάρτηση να δίνει την αίσθηση μιας μοτοσικλέτας δρόμου κι όχι adventure. Ο μεγάλος τροχός εμπρός σήμαινε ότι οι γρήγορες αλλαγές ταχυτήτων απαιτούσαν ένα δυνατότερο-από-το-κανονικό σπρώξιμο στο φαρδύ τιμόνι, αλλά το Triumph μπορούσε να διαγράψει τις κυκλικές πλατείες ή να πλαγιάσει στις φουρκέτες στο βουνό με την σιγουριά ότι θα παραμείνει σταθερό και θα πάει εκεί που του λες.
Τα ελαστικά Metzeler Tourance προσέφεραν αρκετή πρόσφυση, παρά το ότι είναι σχετικά λεπτά (100/90 εμπρός και 150/70 πίσω), ενώ το Triumph Street Scrambler είχε επαρκή περιθώρια για να πάρει αρκετά μεγάλη κλίση στον ορεινό δρόμο τα δυτικά της Σεβίλλης. Η δύναμη στο φρενάρισμα από τον μονό δίσκο διαμέτρου 310mm και τη διέμβολη δαγκάνα της Nissin είναι αρκετά καλή, πράγμα που δοκίμασα αρκετές φορές με τα αμέτρητα αδέσποτα σκυλιά που μου πετάγονταν.
Και στο χώμα!
Η διαδρομή μας όμως πήρε πολύ διαφορετική τροπή όταν στρίψαμε σε ένα χωματόδρομο με μερικά ρηχά νεροφαγώματα. Το Triumph Street Scrambler δεν υποκρίνεται ότι είναι μια γνήσια off road μοτοσικλέτα αλλά τα κατάφερνε αρκετά καλά στο χαλαρό έδαφος με την ομαλή απόδοση ισχύος να βοηθά τα ελαστικά να βρουν αρκετή πρόσφυση, ενώ οι αρκετά καλές αποσβέσεις των αναρτήσεων και το χαμηλό κέντρο βάρους συνέβαλλαν στο να διατηρεί η μοτοσικλέτα καλό έλεγχο.
Πριν ξεκινήσω την οff road διαδρομή αποσυνέδεσα το Traction Control και το ABS, επειδή και τα δύο είναι συστήματα δρόμου και δεν είναι σχεδιασμένα για επιφάνειας χαμηλής πρόσφυσης. Οποιος θέλει μοτοσικλέτα για σοβαρό off road θα πρέπει να κοιτάξει αλλού, ωστόσο το Triumph Street Scrambler δεν θα έχει πρόβλημα να διασχίσει ένα χωματόδρομο με αξιοπρεπή ρυθμό, αν και πού και πού τερμάτισε η ανάρτηση και η πλαστική ποδιά ακούμπησε κάτω. Μάλιστα η καινούργια μοτοσικλέτα έδινε την αίσθηση ότι είναι πολύ πιο ελεγχόμενη τόσο στο δρόμο, όσο και εκτός δρόμου σε σχέση με την προκάτοχό της, αν και είναι μόλις μερικά κιλά ελαφρύτερη.
Πρακτικότητα
Στο δρόμο της επιστροφής (σε πιο οικείο δηλαδή περιβάλλον) ο ήλιος είχε ζεστάνει τον αέρα και το Triumph Street Scrambler έδειχνε ολοένα και παραπάνω το πραγματικό του νόημα. Δεν είναι στην πραγματικότητα μοτοσικλέτα διπλού χαρακτήρα, αλλά μια ήπιας απόδοσης, φιλική μοτοσικλέτα δρόμου που συνδυάζει τη ρετρό εμφάνιση με πολυχρηστικότητα και πρακτικότητα. Αναπόφευκτα η βόλτα μας ήταν ανεμοδαρμένη, όμως η σέλα ήταν άνετη και τα λίγο πιο μπροστά τοποθετημένα μαρσπιέ (σε σχέση με τα Street Twin και Cup) εξασφάλιζαν αρκετό χώρο για τα πόδια.
Η χαμηλή κατανάλωση των 4,7lt/100km (με οικονομικότερη οδήγηση πιο λίγα) σημαίνει ότι η αυτονομία φτάνει τα 250km. Η ψηφιακή οθόνη έχει πληροφορίες όπως η κατανάλωση, η ακτίνα δράσης που απομένει, η ταχύτητα κινητήρα και άλλα που φαίνονται όταν πατηθεί το κουμπί “i” στο τιμόνι αριστερά.
Έχουν σχεδιαστεί πάνω από 150 αξεσουάρ που θα διευρύνουν την απήχηση της μοτοσικλέτας, από θερμαινόμενα γκριπ και διπλή σέλα, μέχρι κάγκελα, δικτυωτό προφυλακτήρα προβολέα, κεντρικό σταντ και εξάτμιση Vance & Hines.
Είναι γνήσιο Scrambler και είναι έτοιμο!
Θα ήταν ωραίο αν η Triumph προς τιμήν εκείνων των desert sleds του ’60 έφτιαχνε αν πιο δυνατό και πιο εντουράδικο Scrambler με τον 1200άρη κινητήρα του Bonneville. Στο μεταξύ, το όμορφο, με πολλές δυνατότητες και φιλικό Triumph Street Scrambler δείχνει ότι μπορεί να γίνει πολύ πιο δημοφιλές από το παλιότερο Scrambler, παρά την υψηλότερη τιμή του. Πίσω από το γνώριμο look, βρίσκεται μια διασκεδαστική και πολύ πιο βελτιωμένη μοτοσικλέτα.
Copyright© Roland Brown – 2017
Triumph – επίσημο site
Τεχνικά Χαρακτηριστικά Triumph Street Scrambler (2017) Κινητήρας Triumph, τετράχρονος, υγρόψυκτος, δικύλινδρος εν σειρά, με μονό επικεφαλής εκκεντροφόρο, 4 βαλβίδες ανά κύλινδρο και στρόφαλο 270° Διάμετρος x Διαδρομή (mm) 84,6 x 80,0 Χωρητικότητα (cc) 900 Σχέση συμπίεσης 10,55:1 Μέγιστη ισχύς 54hp (40,2 kW) / 5.900rpm Μέγιστη ροπή 8,15kgm (80Nm) / 2.850rpm Τροφοδοσία Πολλαπλός ψεκασμός Εκκίνηση Mίζα Λίπανση Υγρό κάρτερ Κιβώτιο 5 σχέσεων Πλαίσιο Χαλύβδινο, σωληνωτό Μπροστινή ανάρτηση Συμβατικό τηλεσκοπικό πιρούνι Kayaba 41mm, με διαδρομή 120mm Πίσω ανάρτηση Δύο αμορτισέρ Kayaba, με διαδρομή 120mm. Ρυθμίσεις: Προφόρτιση Ελατηρίου Μπροστινό φρένο 1 δίσκος, διαμέτρου 310mm. Δαγκάνα Nissin 2 εμβόλων, ABS Πίσω φρένο Δίσκος διαμέτρου 255mm. Δαγκάνα Nissin 2 εμβόλων, ABS Μπροστινό ελαστικό 100/90-19 Metzeler Tourance Πίσω ελαστικό 150/70-17 Metzeler Tourance Μήκος (mm) – Πλάτος (mm) – Υψος (mm) – Υψος σέλας (mm) 792 Μεταξόνιο (mm) 1.446 Ιχνος (mm) 109 Γωνία Caster 25,6° Βάρος (kg) 213 στεγνό Ρεζερβουάρ (lt) 12