Ο Henry Ford λέγεται ότι είπε, ότι αν ρωτούσε τους πελάτες του τί τύπο μεταφορικού μέσου θα ήθελαν, πριν αρχίσει την παραγωγή του επαναστατικού Model T, θα ζητούσαν ένα γρηγορότερο άλογο. Όμως το να ρωτάς τη γνώμη των πελατών απεδείχθη ως μια πολύ καλή ιδέα για τη Harley–Davidson.
Κι αυτό φαίνεται καθώς ανοίγω το γκάζι για να βγω από άλλη μια στροφή πάνω στο Harley–Davidson Street Rod, σε ένα φιδογυριστό δρόμο κοντά στο Coin στη νότιας Ισπανίας. Το Harley–Davidson Street Rod έχει μόλις φρενάρει δυνατά και πλαγιάσει στη στροφή ακουμπώντας το δεξιό μαρπσιέ του στην άσφαλτο. Τώρα δίνει την αίσθηση ότι είναι σφιχτό και σταθερό καθώς ο υγρόψυκτος V2 κινητήρας στροφάρει δυνατά για να βγει η μοτοσυκλέτα από τη στροφή με μια αρκετά αξιοσέβαστη ώθηση επιτάχυνσης.
Αυτού του είδους τις επιδόσεις φαίνεται ότι είχαν υπόψη πολλοί φίλοι της Harley πριν από μερικά χρόνια, όταν το Harley–Davidson Street 750 παρουσιάστηκε και ξεκίνησε έτσι η entry-level οικογένεια από το Milwaukee με υγρόψυκτους κινητήρες. Το Street 750, που προέκυψε από διάφορα focus groups, έτυχε καλής υποδοχής σε πολλές χώρες. Κατάφερε να φτάσει τις 35.000 πωλήσεις παγκοσμίως και είναι το bestseller μοντέλο σε πολλές σημαντικές αγορές.
Κι όμως, πολλοί αγοραστές του Street 750 ήθελαν περισσότερα. Πολλοί εντυπωσιάστηκαν από τρεις πρωτότυπες μοτοσικλέτες που η Harley έδειξε στην παρουσίαση του νέου της μοντέλου και κυρίως το RDX800. Εχει δημιουργηθεί από Product Development Centre της Harley με επικεφαλής τον ινδιάνικης καταγωγής Chetaan Shedjale και είχε να επιδείξει bikini fairing, drag bar τιμόνι, καμπούρα στη σέλα, ποιοτικότερες αναρτήσεις και αγωνιστικού τύπου φίλτρο αέρα που προβάλλει από τη δεξιά πλευρά του κινητήρα.
Κι ύστερα από δύο χρόνια και μπόλικο feedback, φτιάχτηκε το παραγωγής Harley–Davidson Street Rod με αυτά τα χαρακτηριστικά – και μερικά ακόμη, συμπεριλαμβανομένου του ενδυναμωμένου κινητήρα των 749cc και των αναβαθμισμένων φρένων με δύο δίσκους εμπρός. Με τα λόγια της Harley είναι “bad–ass” και “hooligan”. Είναι επίσης σχεδιασμένο ώστε να παραμείνει μέλος της entry-level οικογένειας των Street, άρα παρέμεινε φιλικό στον αναβάτη και σχετικά φτηνό.
Οι αλλαγές – Πώς από το Street φτιάχνεις το Street Rod
Παρόλα αυτά το Harley–Davidson Street Rodείναι κάτι παραπάνω από ένα βελτιωμένο Street 750. Ο υγρόψυκτος, 8βάλβιδος κινητήρας Revolution X έχει νέες κεφαλές, εκκεντροφόρους με μεγαλύτερο βύθισμα και αυξημένη συμπίεση από το 11:1 στο 12:1. Διπλά σώματα ψεκασμού διαμέτρου 42mm αντικατέστησαν τα 38άρια, το φιλτροκούτι είναι μεγαλύτερο και η νέα εξάτμιση είναι πιο ελευθέρας ροής, παρά τις απαιτήσεις της προδιαγραφής Euro4.
H Harley–Davidson δεν ανακοίνωσε επισήμως την ισχύ του κινητήρα, όμως είπε ότι στροφάρει μέχρι τις 9.000rpm αντί τις 8.000rpm και αποδίδει 20% περισσότερη ισχύ και 10% περισσότερη ροπή. Με δεδομένο ότι το παραγωγής Harley–Davidson Street απέδιδε κάπου 60 ίππους, η νέα μοτοσικλέτα πρέπει να είναι γύρω στους 70hp στις 8.750rpm και η ροπή στα 65Nm στις 4.000rpm (ίδιες στροφές με πριν).
Το στήσιμο του Harley–Davidson Street Rod είναι ουσιαστικά αναβαθμισμένο με βελτιωμένο ατσάλινο σωληνωτό πλαίσιο και μακρύτερο ψαλίδι με νέα ανάρτηση. Το πιρούνι είναι αντρεστραμμένο με διάμετρο καλαμιών 43mm κι όχι πια το απλό τηλεσκοπικό με τις φούσκες και διάμετρο καλαμιών 37mm. Τα νέα αμορτισέρ έχουν ξεχωριστό δοχείο, όμως η προφόρτιση ελατηρίου παραμένει η μοναδική δυνατότητα ρύθμισης.
Οι τροχοί είναι κι αυτοί διαφορετικοί με δύο 17in ζάντες και στα δύο άκρα αντί για τον συνδυασμό των 17/15in του απλού μοντέλου. Τα ελαστικά είναι φαρδύτερα Michelin Scorcher με διαστάσεις 120/70 εμπρός και 160/60 πίσω. Η διαφορετική διάσταση του πίσω τροχού έχει ως αποτέλεσμα το να γίνει πιο γρήγορη η γεωμετρία: η γωνία κάστερ είναι στις 27 μοίρες (αντί για 32) και το ίχνος στα 99mm (αντί για 115mm).
Στα φρένα εμπρός προστέθηκε άλλος ένας δίσκος διαμέτρου 300mm με διέμβολη δαγκάνα και ABS στον βασικό εξοπλισμό.
Το Harley Davidson Street Rod παραγωγής δεν έχει τα carbon και τη σπέσιαλ βαφή του πρωτότυπου RDX800 όμως είναι μια όμορφη μοτοσυκλέτα με επιθετικότητα στην εμφάνιση και look που θυμίζει ακόμη περισσότερο το θρυλικό XLCR Café Racer από τα τέλη της δεκαετίας του ’70. Το φιλτροκούτι ξεβγαίνει από τα δεξιά του κινητήρα και συμβάλει στο αισθητικό αποτέλεσμα, ενώ το σχήμα του φέρνει λίγο σε αμερικάνικο muscle-car.
Η ποιότητα της βαφής ήταν αρκετά καλή, προσφέροντας επιλογή ανάμεσα σε μαύρο, γκρι, και λαδί όμως κάποια σημεία στις λεπτομέρειες θα μπορούσαν να είναι καλύτερα. Πολλά Harley έχουν ορατά καλώδια και σωλήνες, όμως πολύ λίγα φτάνουν σε όγκο σκόρπιων καλωδίων το Harley–Davidson Street Rod ειδικά στο σημείο πίσω από τον κινητήρα στα δεξιά. Στην αριστερή πλευρά, η έδραση του ψαλιδιού καταλήγει σε ένα παξιμάδι με μπόλικο σπείρωμα να ξεβγαίνει. Για τις περισσότερες χώρες, η μοτοσυκλέτα για λόγους διατήρησης του κόστους χαμηλά, θα παράγεται στην Ινδία, όμως αυτό δεν εξηγεί το επίπεδο του φινιρίσματος, επειδή και οι μοτοσυκλέτες που θα φτιάχνονται στις ΗΠΑ θα είναι πανομοιότυπες ως προς αυτό.
Harley–Davidson Street Rod – on board
Τα πράγματα δείχνουν καλύτερα από της θέση του αναβάτη, αν και οι απλοί διακόπτες και οι μη ρυθμιζόμενες μανέτες απηχούν τη διάθεση περιορισμού του κόστους. Τουλάχιστον το σχεδόν επίπεδο, μαύρο drag-bar τιμόνι δίνει προσφέρει μια επιθετικότητα στο look. Το μονό στρογγυλό ταχύμετρο με τη χρώμιο στεφάνη είναι κι αυτό ωραίο κι έχει επιλογή στροφόμετρου στη μικρή οθόνη στο εσωτερικό του.
Η θέση οδήγησης είναι αρκετά παράξενη, επειδή η χαμηλή σέλα συνδυάζεται με τα ψηλά τοποθετημένα μαρσπιέ με αποτέλεσμα να νιώθεις κάπως ότι τα γόνατά σού έρχονται στις μασχάλες!
Δεν κάνει καλή εντύπωση επίσης το γεγονός ότι το δεξιό μαρσπιέ είναι ακριβώς πάνω από την εξάτμιση, κι έτσι το πόδι του αναβάτη έρχεται σε αφύσικη θέση, με τη φτέρνα της μπότας να πατά σε ένα πλακάκι που η Harley έχει βιδώσει πάνω στην εξάτμιση, προκειμένου να μην πατήσει ο αναβάτης απευθείας πάνω στο καυτό τελικό. Ομολογουμένως ο σχεδιασμός δεν είναι και πολύ κομψός, παρόλα αυτά δεν με ενόχλησε τόσο, όσο άλλους αναβάτες στην παρουσίαση.
Προσέξτε το πλακάκι πάνω στην εξάτμιση για να μην καεί η φτέρνα της μπότας…
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, αφού έβαλα μπροστά τον κινητήρα (χάρη στην keyless ανάφλεξη το κλειδί ήταν κρυμμένο στην τσέπη μου) το Harley–Davidson Street Rod δυσκολευόταν να ξαναβρεί νεκρά. Όταν ζεστάθηκε ο κινητήρας το 6τάχυτο κιβώτιο μαλάκωσε λίγο και δεν μου δημιούργησε πρόβλημα, ούτε στην κίνηση μέσα στην πόλη, όπου οι bar-end καθρέφτες έδιναν καλή ορατότητα προς τα πίσω με «κόστος» το να κάνουν τη μοτοσικλέτα φαρδύτερη.
Ευτυχώς η διαδρομή της παρουσίασης δεν περιλάμβανε και πολλή οδήγηση στην πόλη, και το Harley–Davidson Street Rod έδειξε ότι είναι υπάκουο και φιλικό στον αναβάτη καθώς πηγαίναμε δυτικά κατά μήκος του A7, του παραλιακού δρόμου που πάει προς την Marbella. Για πρώτη φορά το Harley–Davidson Street Rodμπορούσε να τεντώσει τους μύες του και δεν απογοήτευσε όταν επιτέλους βρήκε ανοιχτό δρόμο. Η μοτοσυκλέτα έδινε αίσθηση ζωηράδας, τραβώντας αρκετά δυνατά στις μεσαίες στροφές και μετά κλωτσώντας ακόμη δυνατότερα στις υψηλότερες στροφές με τη συνοδεία ενός ωραίου υπόκωφου ήχου που φαινόταν να έρχεται κυρίως από το καπάκι του φίλτρου στο δεξιό μου γόνατο.
Μεγάλη και άνετη σέλα με παχύ αφρώδες υλικό.
Αυτή η παραπάνω δύναμη στις υψηλές στροφές, σίγουρα έκανε το Harley–Davidson Street Rod πιο διασκεδαστικό από το απλό μοντέλο. Σε μια σύντομη ευθεία πέρασε γρήγορα τα 150km/h στο ταχύμετρο και μάλλον θα έφτανε αρκετά κοντά στα 200km/h αν είχε αρκετό δρόμο μπροστά του. Είχε όμως και αρκετό τράβηγμα για τα προσπεράσματα, αν όχι τόσο πολύ ώστε να μην θέλει κατέβασμα τις περισσότερες φορές. Σε γενικές γραμμές η μοτοσυκλέτα είναι αρκετά ομαλή, είχε όμως έναν ελαφρύ κραδασμό στο τιμόνι κι έτσι τα χέρια μου είχαν μουδιάσει ελαφρώς όταν σταματήσαμε για καφέ.
Στις στροφές
Ως τότε όμως το νέο στήσιμο είχε αποδείξει ότι μπορεί να κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά στην ορεινή διαδρομή του πολύ στριφτερού Α-355. Στα 238kg με καύσιμα το Harley–Davidson Street Rod είναι πέντε κιλά βαρύτερο από το απλό Street 750 και βέβαια δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ελαφρύ. Όμως η γρηγορότερη γεωμετρία βοήθησε ώστε να έχει ελαφρύτερη αίσθηση, παρά τα φαρδύτερα λάστιχα. Μπορούσε να πλαγιάσει στις στροφές με ένα ελαφρύ σπρώξιμο στο τιμόνι και έστριβε με μια ευχάριστα ουδέτερη αίσθηση.
Η ανάρτησή του έδειξε κι αυτή ότι είναι καλύτερα ισορροπημένη σε σχέση με του απλού Street 750, πιο σφιχτή και με καλύτερο έλεγχο. Αυτή η μοτοσυκλέτα έχει διαδρομή 132mm εμπρός και 117mm πίσω, αντί για 140mm και 89,5mm. Αυτή η καλύτερη αναλογία κίνησης εμπρός/πίσω μάλλον το βοήθησε ώστε να παραμείνει σχετικά σταθερό, ακόμη κι όταν ήταν πλαγιασμένο στις στροφές με τα μαρσπιέ να ακουμπούν στην άσφαλτο και όλη τη μοτοσυκλέτα να δίνει μια σπορτίβικη και όχι πολύ Χαρλεάδικη αίσθηση. Πάντως οι στροφές που είχαν κατσαρωμένη επιφάνεια δεν ήταν τόσο διασκεδαστικές επειδή η ανάρτηση πάλευε να διατηρήσει την επαφή και έδινε ενίοτε αίσθηση ασάφειας. Όμως τα Michelin Scorcher βρήκαν πρόσφυση ακόμη και στα κομμάτια του δρόμου που έμοιαζαν αρκετά ολισθηρά, ενώ ταυτόχρονα το περιθώριο κλίσης ήταν τέτοιο ώστε να πατούν αρκετό από το πέλμα τους. Ο τρόπος με τον οποίο το βάρος του αναβάτη μοιράζεται ανάμεσα στα μαρσπιέ και τη σέλα με το παχύ αφρώδες υλικό σίγουρα συνεισέφερε ώστε στο τέλος της ημέρας να νιώθω ότι θα μπορούσα να είχα συνεχίσει να οδηγώ ακόμη περισσότερο, ωστόσο κάποιοι άλλοι αναβάτες είπαν ότι υπέφεραν με τα ψηλά μαρσπιέ.
Εγώ σίγουρα δεν υπέφερα όταν στο τέλος της ημέρας το Harley–Davidson Street Rod ορμούσε στον περίφημο Α-397 από τη Ronda προς την θάλασσα. Φυσούσε δυνατός άνεμος σε ριπές και το μικρό ζελατινάκι δεν προστάτευε και πολύ, όμως το Harley–Davidson Street Rod «έβγαζε» τις ευθείες με ενθουσιασμό και έστριβε στις στροφές με πολύ απολαυστικό τρόπο.
Μπορεί να μην προστατεύει και πολύ το ζελατινάκι, όμως είναι τόσο ωραίο, που σίγουρα το θέλεις!
Εntry–level κι αυτό, αλλά πολύ πιο ταιριαστό στη μάρκα
Το ότι το νέο μέλος της οικογένειας Street έχει κάποιες «αιχμηρές γωνίες», είναι σίγουρο. Η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι μέτρια και όχι ίδια παντού, η θέση οδήγησης κάπως παράξενη και όπως και το αρχικό Street 750 (και το 500 σε κάποιες χώρες) ο υγρόψυκτος κινητήρας του σημαίνει ότι του λείπει ο γήινος χαρακτήρας που είναι σημείο κλειδί για την απήχηση των αερόψυκτων V2 της Harley. Παρόλα αυτά όμως το Harley–Davidson Street Rod είναι αρκετά πρακτικό για τα δεδομένα μιας naked μοτοσικλέτας. Η χωρητικότητα των 13,1 λίτρων του ρεζερβουάρ μπορεί να προσφέρει μια ρεαλιστική αυτονομία άνω των 200km ή και παραπάνω, αφού οι περισσότεροι ιδιοκτήτες του Street 750 επιτυγχάνουν κατανάλωση χαμηλότερη από τα 5,5lt/100km.
Επίσης, η τελική μετάδοση με ιμάντα απαιτεί ελάχιστη συντήρηση και γενικά το serivce θα πρέπει να γίνεται αρκετά εύκολα, αν και τα διαστήματα των 8.000rpm δεν είναι και πολύ γενναιόδωρα.
Ισως όμως το πιο σημαντικό στο Harley–Davidson Street Rod είναι ότι αυτό το πιο γρήγορο και πιο γκλαμουράτο μέλος της οικογένειας Street, έχει μια πολύ ανταγωνιστική τιμή. Κοστίζει περίπου 15% περισσότερα από το απλό Street 750, έχει όμως πολύ καλύτερες επιδόσεις, καλύτερο στρίψιμο, καλύτερα φρένα και είναι πολύ πιο όμορφο. Για άλλη μια φορά το να ακούει τις επιθυμίες των πελατών της απεδείχθη ως μια πολύ αποδοτική τακτική για την Harley–Davidson.
Jeff Strunk, Harley-Davidson Motorcycle Product Planning
«Όταν φτιάχνουμε μια καινούργια βάση μοτοσυκλέτας, πάντα σκεφτόμαστε το που μπορεί να φτάσει. Αυτό έγινε και με το Street. Φτιάξαμε τρία πρωτότυπα και ένα από αυτά – το RDX 800- μπορεί να το δει κανείς στο Street Rod.
Είμαστε ευχαριστημένοι με το Street ως τώρα. Είναι στην πρώτη θέση σε χώρες όπως η Ινδία και η Αυστραλία και στις ΗΠΑ είναι νούμερο ένα στην κατηγορία του. Είναι σίγουρα ένας δυνατός παίκτης στη γκάμα μας και θέλουμε το Street Rod να προστεθεί σ’ αυτό.
Αυτή η μοτοσυκλέτα είναι φτιαγμένη για αναβάτες με νεαρότερο τρόπο σκέψης. Δεν θα πω συγκεκριμένη ηλικία, επειδή άνθρωποι όλων των ηλικιών απολαμβάνουν διαφορετικές μοτοσυκλέτες σε διαφορετικές σεζόν. Όμως πράγματα ταιριάζει στους νεότερους αναβάτες, πράγμα που είναι σημαντικό για το μέλλον.
Κάναμε μεγάλη προσπάθεια να κρατήσουμε την τιμή σε ανταγωνιστικά επίπεδα, όμως οι προκλήσεις ήταν ίδιες, όπως και σε όλα τα άλλα μοντέλα μας. Προσπαθούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες των πελατών, να βρούμε την καλύτερη αξία και να προσφέρουμε το καλύτερο προϊόν που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους. Το πού παράγεται η μοτοσικλέτα είναι ένα μέρος αυτού του πράγματος. Οι μοτοσυκλέτες που παράγονται στην Ινδία είναι για την Ευρώπη και την Ασία και αυτές που φτιάχνονται στις ΗΠΑ (Kansas City, Missouri) είναι για τις ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικό. Είναι σχεδόν η ίδια μοτοσικλέτα. Για την Ινδία θα δεις sari guard (υποχρεωτικό προστατευτικό για τα ρούχα στον πίσω τροχό) και κάποιες άλλες λεπτομέρειες όμως σχεδόν όλα είναι ίδια.
Αν θα φτιάξουμε και μοντέλο Street dirt–track? Δεν μπορώ να μιλήσω για το μέλλον, αλλά… μ’ αρέσει το στυλ σου. Θα δούμε τι θα πουν και πελάτες. Συχνά μας δείχνουν την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσουμε».
Copyright© Roland Brown – 2017
Απόδοση στα Ελληνικά: Δημήτρης Μπαζίνας
Φωτογραφίες: Stefano Gadda, Lione lBeylot
Harley – Davidson – επίσημο site
Τεχνικά Χαρακτηριστικά Harley Davidson Street Rod (2017) Κινητήρας Harley Davidson V-2 Revolution X, υγρόψυκτος, τετρβάλβιδος με μονό επικεφαλής εκκεντροφόρο ανά κεφαλή Διάμετρος x Διαδρομή (mm) 85 x 66 Χωρητικότητα (cc) 749 Σχέση συμπίεσης 12:1 Μέγιστη ισχύς 70hp (περίπου το εργοστάσιο δεν ανακοινώνει τιμή) / 8.750rpm Μέγιστη ροπή 65Nm / 4.000rpm Τροφοδοσία Ηλεκτρονικός ψεκασμός Mikuni με σώματα 42mm Εκκίνηση Μίζα Λίπανση – Κιβώτιο 6 σχέσεων με ιμάντα I 14,272 II 10,074 III 7,446 IV 6,006 V 5,037 VI 4,533 Πρωτεύουσα μετάδοση 2,444 (36/88) Τελική μετάδοση – Πλαίσιο Ατσάλινο σωληνωτό Μπροστινή ανάρτηση Αντεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι χωρίς ρυθμίσεις με διάμετρο καλαμιών 43mm Πίσω ανάρτηση Δύο αμορτισέρ με ξεχωριστό δοχείο, με διαδρομή 117mm και με ρύθμιση προφόρτισης ελατηρίου Μπροστινό φρένο 2 δίσκοι 300mm με δαγκάνες δύο εμβόλων Πίσω φρένο Δίσκος 300mm, με δαγκάνα δύο εμβόλων Μπροστινό ελαστικό 120/70-17 Michelin Scorcher 160/60-16 Michelin Scorcher Μήκος (mm) 2,130 Πλάτος (mm) – Υψος (mm) – Υψος σέλας (mm) 765 Μεταξόνιο (mm) 1,510 Ιχνος (mm) 99 Γωνία Caster 27 μοίρες Βάρος (kg) 229 κενό, 238 με καύσιμα Ρεζερβουάρ (lt) 13.1 Κατανάλωση εργοστασίου 5,5lt/100km