Flying Millyard – Το μεγαλύτερο δικύλινδρο του κόσμου

FlyingMillyard 073 copy

Μην σας ξεγελάει η εμφάνιση. Τo Flying Millyard δεν είναι μια vintage του ’20 αλλά το ολοκαίνουργιο project του Allen Millyard.

Το Flying Millyard δεν είναι ούτε η πιο ισχυρή, ούτε η πιο high-tech μοτοσικλέτα που έχω οδηγήσει, αλλά σίγουρα είναι μια από τις πιο συναρπαστικές και προκλητικές στην οδήγηση. Καθώς ο αερόψυκτος V2 είναι το μόνο που ακούγεται στον ήσυχο εξοχικό δρόμο, νιώθω σαν να οδηγώ μια κλασική μοτοσικλέτα – μόνο που έχει ένα γιγάντιο μοτέρ πέντε λίτρων και είναι μεγαλύτερο και βαρύτερο από οποιαδήποτε μοτοσικλέτα που φτιάχτηκε πριν από ένα αιώνα.

Τα χέρια μου τεντώνονται για να φτάσουν το τιμόνι που αποτελείται ουσιαστικά από δύο μακριούς μοχλούς που έρχονται προς τα πίσω κατά μήκος του ρεζερβουάρ που είναι βαμμένο βυσσινί. Στα δεξιά ξεβγαίνει ένας άλλο μακρύς μοχλός που είναι για να αλλάζεις στις σχέσεις στο τετρατάχυτο κιβώτιο με το χέρι, ενώ υπάρχουν και έξτρα χειριστήρια για το μείγμα και το αβάνς. Κάθομαι πάνω από τον πίσω τροχό και ταλαντεύομαι μαλακά πάνω στη σέλα με τα ελατήρια (όπως οι σέλες των ποδηλάτων) και απολαμβάνω το αργόστροφο ρυθμό του μεγάλου δικύλινδρου μοτέρ που περιστρέφεται με λίγες περισσότερες από 500rpm.

FlyingMillyard 027 copy

Τι είναι το Flying Millyard

Τo Flying Millyard – ονομάστηκε έτσι από τα Flying Merkels που ήταν από τα καλύτερα αμερικάνικα V2 πριν σταματήσει η παραγωγή τους το 1915- μοιάζει αρχαίο, αλλά εδώ τα φαινόμενα απατούν. Είναι η πιο πρόσφατη από τις δημιουργίες του Allen Millyard, του ταλαντούχου μηχανικού που έγινε γνωστός από μια σειρά από πολυκύλινδρες μοτοσικλέτες που έφτιαξε τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Πάντως οι δύο τεράστιοι αερόψυκτοι κύλινδροι με τις πυκνές ψύκτρες είναι γνήσια παλιοί. Αρχικά είχαν τοποθετηθεί το 1930 σε αεροπλάνο και όχι σε μοτοσικλέτα. Αποτελούσαν τμήματα του εννεακύλινδρου αστεροειδούς διάταξης κινητήρα Pratt & Witney Wasp που χρησιμοποιήθηκε σε αεροπλάνα όπως το Lockheed Electra με το οποίο η πρωτοπόρος της αεροπορίας Amelia Earhart έκανε την τελευταία της και μοιραία πτήση το 1937.

Λίγα λόγια για τον Millyard

Το να φτιάξει μια μοτοσικλέτα με μόνο δύο κυλίνδρους είναι ασυνήθιστο για το ειδικό στις πολυκύλινδρες κατασκευές Millyard, αν και κατά κάποιο τρόπο είναι σαν να επιστρέφει στις ρίζες του. Αφού ξεκίνησε ως 13χρονος μαθητής με την τοποθέτηση ενός κινητήρα 850cc από Mini σε πλαίσιο BSA Bantam που είχε κόψει και ξανακολλήσει για να τον ταιριάξει, ο Millyard προχώρησε στην κατασκευή V2 κινητήρων ενώνοντας τους κυλίνδρους παπιών Honda C50 και C90.

Η καριέρα του Millyard ως βελτιωτή απογειώθηκε όταν ασχολήθηκε με τα τρικύλινδρα δίχρονα της Kawasaki κι αρχικά έφτιαξε ένα πεντακύλινδρο 415cc στη βάση του KH 250. Μετά έφτιαξε μια σειρά από τετρακύλινδρα και πεντακύλινδρα με κινητήρες έως 1250cc που βασίστηκαν στα τρικύλινδρα των 500 και 750cc.  Μετά ασχολήθηκε με τα κλασικά τετρακύλινδρα της Kawasaki. Αρχικά έφτιαξε ένα V8 στη βάση του τετρακύλινδρου Z1000 κι ύστερα έναν V12 2300cc ενώνοντας δύο μπλοκ από Z 1300.

Μερικές από αυτές τις μοτοσικλέτες εκτίθενται πλέον στο μουσείο Barber στην Αλαμπάμα. Στο μεταξύ ο Millyard προχώρησε στο πιο εξωφρενικό του project: είναι το Viper που έχει έναν V10 κινητήρα 8 λίτρων της Dodge που αποδίδει 500 άλογα κι έχει μετρηθεί να φτάνει τα 330km/h τελικής.

Αυτή η μοτοσικλέτα και πολλές άλλες έχουν κερδίσει βραβεία σε διάφορες εκδηλώσεις, αλλά ήταν η νίκη του V2 Honda SS100 στην έκθεση Salon Privé (έκθεση σημαντικού κύρους στο Λονδίνο) που οδήγησε στο Flying Millyard project.

Πώς γεννήθηκε το Flying Millyard

FlyingMillyard 034 copy

To μεγαλύτερο δικύλινδρο μοτέρ στον κόσμο έχει κυλίνδρους από προπολεμικό κινητήρα αεροπλάνου και χωρητικότητα 4.888cc.

«Κέρδισα στο Privé με το μικρό SS100, κι όταν με ρώτησαν τι θα κάνω του χρόνου, το μόνο που μπόρεσα να σκεφτώ ήταν ότι θα φτιάξω το μεγαλύτεροV2 στον κόσμο» θυμάται ο Millyard, που ξεκίνησε να ψάχνει για τον κατάλληλο κινητήρα λίγο αργότερα. «Ευτυχώς πήρα πρόσφατα πρόωρη σύνταξη, επειδή χρειάστηκα 11 μήνες ολοήμερης δουλειάς για να το φτιάξω».

Σκέφτηκε να φτιάξει ολόκληρο τον κινητήρα μόνος του πριν δει ένα ζευγάρι κυλίνδρους του Wasp στο Ebay που κατάφερε να πάρει για λίγες περισσότερες από £100, καθώς δεν τους χτύπησε κανείς άλλος. Ο πωλητής ήταν το Vintage Motorcycle Club. «Τους κυλίνδρους είχε κληροδοτήσει ένα παλιότερο μέλος που τους είχε πει ότι αυτός που είχε τους κυλίνδρους τους είχε πάρει το 1965 ως πλεονάζον υλικό του στρατού κι ότι ήθελε να φτιάξει με αυτούς έναν δικύλινδρο κινητήρα για αυτοκίνητο τύπου Morgan. Σκέφτηκα ότι ήταν πολύ ωραίο ότι θα πραγματοποιούσα αυτόν το στόχο – κατά κάποιο τρόπο το project μου ξεκίνησε πριν από μισό αιώνα».

FlyingMillyard 042 copy

Ο Millyard δημιούργησε τον κινητήρα χωρητικότητας 4.888cc βιδώνοντας τους κυλίνδρους του Wasp σε στροφαλοθάλαμο που σχεδίασε μόνος του, μαζί με τα ξύλινα καλούπια και έδωσε να του φτιάξουν τα χυτά κομμάτια στην εταιρία που φτιάχνει τα βραβεία για το BAFTA (British Academy of Film and Television Arts). «Δεν είμαι σίγουρος για την περιεχόμενη γωνία των κυλίνδρων – περίπου 60 μοίρες», λέει πριν βρει ένα μοιρογνωμόνιο, το ευθυγραμμίσει στον κινητήρα και διορθώσει τον εαυτό του: «Όχι, είναι περίπου 70 μοίρες. Δεν έχει σημασία, έχει τη σωστή όψη. Όταν αύξανα τα γωνία, η μοτοσικλέτα γινόταν πολύ μακριά, ενώ έκλεινα τη γωνία δεν θα μπορούσα να βάλω τα καρμπιρατέρ».

Το να λύσει τέτοια προβλήματα είναι απόλυτα φυσιολογική διαδικασία για τον Millyard που έφτιαξε εκκεντροφόρο συνδυάζοντας γρανάζια από Harley Davidson με εκκεντροφόρο από Kawasaki Z1300 που έτυχε να έχει. Εφτιαξε επίσης τις δίδυμες εξατμίσεις με fishtail απόληξη στην άκρη τους για να δώσει vintage look στη μοτοσικλέτα του σε αντίθεση με το Viper, το προηγούμενο μεγάλου κυβισμού project του.

Ο 9κύλινδρος αστεροειδής κινητήρας Wasp στα αεροπλάνα συχνά είχε υπερσυμπιεστή αποδίδοντας 600ίπππυς, επομένως  από τους δύο κυλίνδρους θα μπορούσαν να βγουν 100 ίππου. Ο Millyard όμως δεν ενδιαφέρθηκε για την ισχύ. «Εφτιαξα αυτή τη μοτοσικλέτα, όχι έχοντας όχι τις επιδόσεις στο μυαλό μου, αλλά κάτι εκκεντρικό που θα μπορούσε να οδηγηθεί ήρεμα, με χαλαρή θέση οδήγησης και πατώντας που και που την κόρνα», εξηγεί. «Εχει πολύ μικρό λόγο ισχύος προς κυβικά – νομίζω ότι αποδίδει κάπου 80 ίππους».

FlyingMillyard 046 copy

Συμπλέκτης από Honda Paneuropean. Πολυάριθμες μοτοσικλέτες και αυτοκίνητα έχουν δωρίσει “όργανα” στο Flying Millyard.

Όπως σχεδόν όλα τα εξαρτήματα της μοτοσικλέτας, τα καρμπιρατέρ –Amal SU από Jaguar Mk10 του 1960- είναι είτε παλιά, ειδικά προσαρμοσμένα από τον ίδιο ή κατασκευασμένα από τον Millyard. Μια μεγάλη ποικιλία από οχήματα έγιναν δότες: το κιβώτιο ταχυτήτων συνδυάζει πράγματα από παλιά MG και Morris 10. Ο συμπλέκτης είναι από Honda Paneuropean. Οι δύο αντλίες λαδιού είναι από Honda Fireblade και η γεννήτρια από αναπηρικό scooter.

Ομοίως το στήσιμο βασίζεται σε ένα σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο που κατασκευάζεται στο μικρό προαστιακό γκαράζ/ εργαστήριο του Millyard στο Berkshire, δυτικά από το Λονδίνο, μαζί με την girder εμπρός ανάρτηση. Εφτιαξε επίσης το μακρύ ρεζερβουάρ, που χωράει 23 λίτρα καυσίμου συν πέντε λίτρα λαδιού κι έπρεπε να είναι μεγάλο επειδή ο γιγάντιο κινητήρας καίει κάπου 18 λίτρα στα 100km.

Αλλα περιφερειακά προέρχονται από κλασικές μοτοσικλέτες. Ένα Triumph Trident 750 από τη δεκαετία του ’70 δώρισε τα φτερά και τα αμορτισέρ Girling (για μπροστά – πίσω είναι άκαμπτο). Τα ταμπούρα προέρχονται από Kawasaki παρόμοιας χρονολογίας. Οι τροχοί των 21in προέρχονται από HarleyDavidson. Το ταχύμετρο είναι γνήσιο Smiths από τη δεκαετία του ’50, με εσωτερικά από Kawasaki. Ο προβολέας είναι από BSA Gold Star που του χάρισε ο γείτονάς του όταν το βρήκε στη σοφίτα του. Το κλάξον King of the Road με την λαστιχένια φούσκα είναι γνήσιο κομμάτι από τη δεκαετία του ’20.

FlyingMillyard 054 copy

To Flying Millyard έπρεπε να έχει fishtail εξάτμιση.

Το να οδηγήσεις το FlyingMillyard είναι από μόνο του περιπέτεια

Το να βάλεις μπροστά αυτόν τον καλόβολο γίγαντα περιλαμβάνει μια τελετουργία που πρέπει να ακολουθηθεί. Με τη μοτοσικλέτα στο κεντρικό σταντ ανοίγω τον διακόπτη της βενζίνης και του λαδιού, γυρίζω την προπορεία του αβάνς και ρυθμίζω το μείγμα από λεβιέδες στο μικρό μπρούντζινο κουτί – χειροποίητο από τον Millyard – δίπλα από το ρεζερβουάρ. Ύστερα τοποθετώ το αποσπώμενο kick starter (φτιαγμένο από μανέλα που μπαίνει σε μια θήκη πίσω από τον κινητήρα όταν δεν χρησιμοποιείται) στο κεφάλι μιας βίδας στο άκρο του στροφάλου, γυρνώ τον κινητήρα σιγά δυο φορές για να λαδωθούν οι κύλινδροι, με τη βοήθεια και της χαμηλής συμπίεσης 6:1… και κλωτσιά!

FlyingMillyard 056 copy

Για να βάλεις μπροστά το Flying Millyard προσαρμόζεις την αφαιρούμενη μανιβέλα…

FlyingMillyard 058 copy

…βρίσκεις συμπίεση και βαράς μανιβελιά!

FlyingMillyard 059 copy

Αν όλα έχουν πάει καλά, ο κινητήρας έχει πάρει μπροστά και η μανιβέλα έχει πέσει στο έδαφος.

Ο κινητήρας παίρνει μπροστά με την πρώτη με ένα σύννεφο καπνού, έναν αργό και αναπάντεχα ήπιο ρυθμικό κτύπο από την εξάτμιση, τον ήχο της αναρρόφησης από τα τεράστια καρμπιρατέρ και κροταλίσματα από μηχανικά μέρη όπως ο εκτεθειμένος συμπλέκτης.

Σπρώχνω τον λεβιέ του αβάνς στο μισό, πατώ τη μανέτα του συμπλέκτη που έχει αρκετά μαλακή αίσθηση, επιλέγω δευτέρα (δεν χρειάζεται η πρώτη) με έναν ελαφρώς ανατριχιαστικό ήχο και αφήνω το συμπλέκτη. Η μοτοσικλέτα ξεκινά με άλλο ένα ανατριχιαστικό ήχο, όχι και πολύ γρήγορα, αλλά ζωηρά.

Είναι αδύνατο να σταματήσεις να χαμογελάς όσο δουλεύει ο μεγάλος V2, με τη μυρωδιά του Castrol R να θυμίζει κάτι από τρακτέρ. Πρέπει όμως να διατηρήσω όλη μου την αυτοσυγκέντρωση ώστε να θυμάμαι τις οδηγίες του Allen για το πώς και πότε να δίνει δώσω περισσότερη προπορεία και να κάνω το μείγμα πιο φτωχό.

Ευτυχώς η μοτοσικλέτα δεν επιβραδύνει όταν πάρω το χέρι μου από το γκάζι για να αλλάξω ταχύτητα. Του βάζω τρίτη και βλέπω ότι τραβάει εύκολα από το ρελαντί σχεδόν. Σύντομα έχω βάλει και την τελευταία σχέση στο κιβώτιο και ταξιδεύω σε ρυθμό βόλτα έχοντας αρκετό χρόνο για ένα πομ – πομ πατώντας τη φούσκα του κλάξον. Τα κατεβάσματα στο παλιομοδίτικο κιβώτιο (που δεν έχει σύστημα συγχρονισμού) χρειάζεται προσεκτικό συντονισμό στροφών και κιβωτίου ταχυτήτων αλλά καταφέρνω να μπω σε κάποιες στροφές χωρίς πολλά προβλήματα.

Allen FlyingMillyard 4 copy

Ο Allen Millyard είναι ένας χαρισματικός μηχανικός με αστείρευτες ιδέες και ζει σε μια χώρα που όχι μόνο δεν τον θεωρούν τρελό, αλλά υπάρχουν εκδηλώσεις κύρους στις οποίες βραβεύτηκε και οι δημιουργίες του τυγχάνουν διεθνούς αναγνώρισης.

Στον ανοιχτό δρόμο ο κινητήρας έχει εντυπωσιακά ομαλή λειτουργία και το ίδιο ισχύει και για την ποιότητα κύλισης κυρίως χάρη στα ελατήρια της σέλας. Δεν αξιοποιώ όλη του την επιτάχυνση, πρέπει να πω όμως ότι είναι συναρπαστική μοτοσικλέτα με μεγάλη πλάκα και όταν βάλεις την τελευταία σχέση στο κιβώτιο, σπάνια χρειάζεται να κατεβάσεις. Ταξιδεύει τεμπέλικα με 80km/h και, όπως νομίζει ο Millyard, έχει τη δυνατότητα να διπλασιάσει αυτό το νούμερο. «Είναι γραναζωμένο για φτάνει τα 60 μίλια (97km/h) στις 900rpm, επομένως έχει τη δυνατότητα να φτάσει τα 100 μίλια (161km/h) και είμαι σίγουρος ότι μπορεί να τα φτάσει. Εγώ πήγα με 75 μίλια (121km/h) μετρημένα στο GPS, χωρίς να καταβάλλω προσπάθεια από τη στιγμή που έφτασα ως εκεί – μου πήρε ένα μίλι περίπου».

Η οδική του συμπεριφορά είναι αρκετά καλή για μια τόσο ψηλή μοτοσικλέτα και στα 250kg δεν είναι τόσο βαριά όσο περιμένει κανείς κρίνοντας από το μέγεθός της. Με συντηρητικά επιλεγμένη γεωμετρία, τροχούς μεγάλης διαμέτρου και μεταξόνιο άνω των 1800mm είναι σταθερό σαν βουνό στην ευθεία. Μπαίνει στις στροφές με ένα ελαφρύ άγγιγμα στο μακρύ χρωμιωμένο τιμόνι (tiller hadlebars), αν και υπακούει στην εντολή για να στρίψει με την ταχύτητα που θα το έκανε ένα αεροπλανοφόρο. Το duplex εμπρός ταμπούρο δεν βοηθάει και πολύ στο φρενάρισμα αλλά το πίσω είναι πολύ δυνατό, ενώ πολύ βοηθούσε και το βάρος μου που ήταν ακριβώς πάνω από τον πίσω τροχό.

Οι διασταυρώσεις είναι ενδιαφέρουσες, με δεδομένη την ανάγκη να αλλάξεις ταχύτητα, να ρυθμίσεις το αβάνς, αλλά και να κάνεις σήμα με το χέρι, επειδή δεν υπάρχουν φλας. Όλα αυτά όμως συνθέτουν τη διασκεδαστική πλευρά της μοτοσικλέτας και μου προκάλεσε ευχάριστη έκπληξη από το πόσο εύκολη στην οδήγηση είναι χάρη στο μεγάλο κόψιμο του τιμονιού και τη χαμηλή σέλα. Πάντως ανακουφίστηκα μάλλον όσο και ο ιδιοκτήτης της όταν την επέστρεψα, αν και η ίδια η μοτοσικλέτα συμπεριφέρθηκε άριστα και κρατούσε χαρούμενη ρελαντί στις 250rpm.

Ετοιμος για το επόμενο project

Όχι ότι ο Millyard είναι απόλυτα ευχαριστημένος μαζί της: «Τα καρμπιρατέρ είναι πολύ μικρά και δεν είχα χρόνο να τα εξελίξω, αλλά θα τα φτιάξω αρκετά γρήγορα κι έτσι θα είναι πιο ωραία στην οδήγηση» λέει. Στο μεταξύ ήδη το μυαλό του έχει πετάξει στο επόμενο project. «Μου αρέσει η ιδέα να φτιάξω άλλη μια μικρή μοτοσικλέτα, και μου αρέσουν αυτά τα μικροσκοπικά πολυκύλινδρα αγωνιστικά που έφτιαχνε η Honda τη δεκαετία του ’60» λέει με μάτια που λάμπουν. «Ένα μικρό εξακύλινδρο screamer ή ένα V8 θα είχε πολλή πλάκα».

FlyingMillyard 001 copy

Παλιότερες μοτοσικλέτες του Millyard

Honda SS 100

Millyard V-twn Viper SS100 3 copy

Ακόμη και ο Soichiro Honda θα θαύμαζε αυτή την προσπάθεια. Είναι ένα V2 που μοιάζει στοκ αλλά είναι φτιαγμένο από δύο Honda SS 50. Στο βάθος το Flying Millyard και το VIper.

Kawasaki 850cc 5κύλινδρο

Millyard Kawasaki 5cyl copy

Αφού ξεκίνησε με το να προσθέσει δύο κυλίνδρους στο Kawasaki KH 250 για να φτιάξει το πεντακύλινδρο KH 415, ο Millyard έφτιαξε διάφορα Kawasaki με τέσσερις ή πέντε κυλίνδρους και με χωρητικότητες έως 1300cc.

Kawasaki Z1600 V8

Millyard Kawasaki V8 copy

Το πρώτο του μεγάλο τετράχρονο ήταν πολύ ομαλής λειτουργίας που σε ξεγέλαγε εύκολα ότι είναι εργοστασιακό V8 στη βάση του Kawasaki Z1 με μοτέρ 1600cc από δύο τετρακύλινδρα μπλοκ με μικρότερα πιστόνια από Z 650.

 Kawasaki Z 2300 V12

Millyard KawasakiV12 copy

To 6κύλινδρο Kawasaki Z1300 με τους 130hp ήταν η μεγαλύτερη και πιο κραυγαλέα superbike της δεκαετίας του ’70. Ο Millyard χρησιμοποίησε δύο τέτοιους κινητήρες για να φτιάξει το εντυπωσιακό V12 των 2300cc.

Viper V10

Millyard Viper 02 copy

«Είναι το καλύτερο που έχει φτιάξει μπαμπά» του είπε ο γιός του Stephen για τη μοτοσικλέτα με το V10 μοτέρ. Ο κινητήρας των 8 λίτρων που έφτιαξε ο Millyard μετρήθηκε στα 333km/h κι έχει γυρίσει στη διαδρομή του ΤΤ.

Copyright© Roland Brown – 2015

ΦωτογραφίεςPhil Masters

Τεχνικά χαρακτηριστιά Flying Millyard Κινητήρας Αερόψυκτος V2 με περιεχόμενη γωνία 70 μοιρών, διβάλβδιδος με ωστήρια Χωρητικότητα 4888cc Διάμετρος x Διαδρομή 146 x 146mm Σχέση συμπίεσης 6:01 Τροφοδοσία Καρμπιρατέρ 2 x 50.8mm SU Μέγιστη ισχύς Περίπου 80hp / 1500rpm Μετάδοση 4 σχέσεις  + όπισθεν Πλαίσιο Ατσάλινο σωληνωτό Εμπρός ανάρτηση Girder, δύο αμορτισέρ Girling  Πίσω ανάρτηση Χωρίς Εμπρός φρένο Ταμπούρο διαμέτρου 200mm διπλής ενέργειας Πίσω φρένο Ταμπούρο 180mm  Εμπρός ελαστικό  120/70 x 21in Avon AV71 Πίσω ελαστικό 120/70 x 21in Avon AV71 Μεταξόνιο 1803mm Χωρητικότητα ρεζερβουάρ 23 λίτρα Βάρος 250kg περίπου